Aynı kulvarda hırsla koşan milyonlarca kör insan…

Allah için yaşanmazsa insanlar cehenneme doğru koşar, yolun sonunda hüsran vardır.

Neredeyse tüm hayatını bir hiç uğruna harcayan, koştukça koşan, yoruldukça yorulan, tükendikçe tükenen milyonlarca insan… Hiçbirinin birbirinden farkı yok aslında. Baktığınızda hepsi aynı kulvarda koşuyor. Bu kulvarda para var, hırs var, mal var, güzellik hırsı var, şöhret hırsı var, malı yığıp biriktirme hırsı var, genç kalma hırsı var, gezme eğlenme tutkusu var.

Aynı kulvarda koşan milyonlarca insanın tam anlamıyla ortak bir özelliği var, ne bu özellik biliyor musunuz? Hepsi kör… Evet, hepsi tam yanı başında yıllardır aynı yolda koşan fakat ne duruma gelmiş olan insanı göremiyor. Bakmıyor ki yanı başındaki tüm bu hırslarıyla yaşlanmış, çökmüş, mahvolmuş. Hala koşmaya devam ediyor ama hayat onu çoktan bırakmış. Giyse o yaşlı bedenine ne giyecek, yese o kadar hastalığın içinde ne yiyecek, malı yığıp biriktirse ne elde edecek? Zira bitiş çizgisi çok ama çok yaklaşmış. O her adımında hızla sona doğru yaklaşıyor. Kısa bir süre sonra her şeyini ama her şeyini o yolun ortasında bırakıp gidecek. Bilmiyor ki, bedenini, dünyada tüm biriktirdiklerini, dostlarını, mallarını, mülklerini, kısaca her şeyini bitiş çizgisinin bir adım gerisinde bırakıp o yolu terk edecek…

Peki ne götürebileceksin çizginin diğer tarafına? Bu yolda attığın binlerce adım, koştuğun onca yol, yanından geçip giden insanlar, dünya hayatında yaşadığın onca olay, biriktirdiklerin, gizlediklerin, günahların, sevapların… Ne götürebileceksin diğer tarafa? Allah için yaptığın bir güzel amelin var mı? O yolda hırsla koşarken ettiğin bir samimi duan var mı? Hiç bir an için durup soluklandın mı? Çevrene şöyle şuurlu bir gözle baktın mı? Hiç düşündün mü, seni yaratan kim? Sana bunca nimeti bağışlayan kim? Hiç alnın secdeye gitti mi? Hiç kendinden vaz geçip Allah için bir şey yaptın mı? Hiç Kuran’ı eline alıp sana indirilen onca ayete baktın mı?

Eğer Allah için koşmadıysan o aştığın binlerce kilometrenin karşılığı bomboş. Bunu hiç düşündün mü onca adımı atarken? Yoksa şeytan milyonlarca insana yaptığı gibi senin de gözlerini kör mü etti? Seni boş amellere kaptırıp dünya hayatına mı çekti? Bitiş çizgisini göremeyecek kadar mı kör oldun? Tamamen hayallere kapılıp mı bu kadar mı büyülendin? Dünyada elde edeceklerin için bu kadar hırsla koşarken neden Allah için tek bir adım atmadın? Peki bütün bu yaşadıklarının, yaptıklarının yanına kalacağını mı sandın…

Hayat ancak Allah için yaşanırsa güzel, ancak dine sımsıkı bağlanılırsa güzel, ancak ahiret özlemiyle yanıp tutuşulursa güzel ve ancak şuurla yaşanırsa güzel. Yoksa milyonlarca kör insanın içinde yaşayıp gider insan. Ve en kötüsü bunun şuurunda bile olmaz. Bitiş çizgisi gelir, insan adımı atar ve ruhu anında ölüm melekleri tarafından çekip alınır. İşte o zaman gözleri açılır, ama artık çok geçtir. Artık o kulvara, o kilometrelerce koştuğu yola geri dönüş mümkün değildir. “Ah keşke” der, “Keşke geri dönebilsem” “Keşke Allah için yaşayıp, Allah için ölsem” Ama artık çok geçtir, bir daha yolun diğer tarafına geçiş mümkün değildir…

Kaynak: http://imtihaninsirrib.blogspot.com.tr/